17 Μαρ 2010

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;

Η τεράστια οικονομική κρίση του Ελληνικού κράτους με το τιτάνιο δημόσιο χρέος και τα ανατριχιαστικά ελλείματα του προϋπολογισμού οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό.
Στην παρούσα δύσκολη κατάσταση φθάσαμε από τον αλόγιστο δανεισμό των κυβερνώντων, από τις εκτεταμένες προσλήψεις στο δημόσιο, από τις αμέτρητες υπερκοστολογήσεις δημόσιων έργων και από την εκτεταμένη διαφθορά του πολιτικού συστήματος.
Πίσω από όλα αυτά διακρίνουμε τους ξένους κερδοσκόπους οι οποίοι ενθάρρυναν τις κυβερνήσεις να υπερ-δανείζονται, ώστε να έλθει κάποια ημέρα η ώρα ο λαός να πληρώσει τον λογαριασμό...
Παρά τα ατέλειωτα φιλότιμα ταξίδια του πρωθυπουργού και τις εκκλήσεις για πολιτική στήριξη με σκοπό την πτώση των spreads των Ελληνικών ομολόγων, για διάφορους λόγους είναι πρακτικώς αδύνατο να αναμένουμε αξιόλογη χείρα βοηθείας από τους Ευρωπαίους εταίρους μας πέραν κάποιων δανείων με σχετικά υψηλό επιτόκιο που θα φτάνουν για τις δανειακές ανάγκες του Δημοσίου το πολύ ως το καλοκαίρι.
Στην τρέχουσα περίοδο ύφεσης, τα ληφθέντα βαριά φοροεισπρακτικά μέτρα και μειώσεις δημοσίων δαπανών, που έτσι κι αλλιώς θα έχουν άσχημη επίπτωση στον λαό και την οικονομική κίνηση, δεν είναι δυνατόν να διορθώσουν ουσιαστικά την κατάσταση ούτε θα αποδώσουν τα αναμενόμενα.
Η απαίτηση των πολιτών είναι "φέρτε πίσω τα κλεμένα"!
Μακάρι να βρεθούν και να τιμωρηθούν όσοι άρπαξαν το δημόσιο χρήμα και όσοι το κατασπατάλησαν προς όφελος των μεγάλων εγχώριων και διεθνών συμφερόντων. Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται στην Βουλή ή δίνουν συνεντεύξεις υπερήφανοι για τον ρόλο τους στην καταστροφή της εθνικής οικονομίας. Αλλά ο στόχος της τιμωρίας των ενόχων δεν πρόκειται να αποδώσει τίποτα χρηματικά.

Εάν συνεχισθεί αυτή η κατάσταση, σε λίγο καιρό κάποιες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με διάφορους τρόπους και υπό την καθοδήγηση και τον συντονισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα δανείσουν την Ελλάδα περί τα 20-25 δισ. ευρώ με επιτόκιο 5% περίπου και τα χρήματα θα πάνε για εξόφληση παλαιών δανειακών υποχρεώσεων που λήγουν. Αλλά οι αντίστοιχες υποχρεώσεις του 2011 και 2012 είναι ακόμα μεγαλύτερες και καμια ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν θα μπορεί να βοηθήσει. Στο εξωτερικό αυτά τα γνωρίζουν και οι πέτρες. Στην Ελλάδα αποκρύπτονται...
Τι θα μείνει τότε στην κυβέρνηση να κάνει;
Φυσικά, να προστρέξει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το οποίο με ευχαρίστηση θα δανειοδοτούε την Ελλάδα με σκληρούς όρους, όπως ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, η μεγάλη και θεαματική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, η διάλυση εκατοντάδων δημόσιων οργανισμών και η απόλυση των υπαλλήλων τους, η ολική πώληση της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, των αυτοκινητοδρόμων και σημαντικών ακινήτων σε "επενδυτές" κ.ο.κ.
Ταυτόχρονα το ΔΝΤ θα υπενθυμίζει διαρκώς στους Έλληνες ότι δεν πρέπειο να συγκρίνουν τους μισθούς τους με εκείνους των Γερμανών και των Γάλλων, αλλά να τους συγκρίνουν με τους μισθούς των Αλβανών, των Σκοπιανών, των Βουλγάρων και των Τούρκων, οι οποίοι είναι οι άμεσοι ανταγωνιστές μας...
Αν αυτά όλα πραγματοποιηθούν, οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι απρόβλεπτες και μάλλον εκρηκτικές. Η έντονη καταστολή θα προβληθεί ως "η μόνη λύση", με αποτέλεσμα τη μόνιμη υποχώρηση των πολιτικών ελευθεριών.
Οι ξένες τράπεζες και κερδοσκόποι θα πάρουν τα λεφτά που μας δάνεισαν, αλλά οι Έλληνες θα φτωχύνουν και ίσως να βγουν στους δρόμους.
Αλλά ως συνέπεια θα έχουμε την πολιτική αστάθεια και την ανυπαρξία νέων επενδύσεων, σε μιά κατάσταση βαθιάς ύφεσης και πληθωρισμού κερδοσκοπίας.
Παράλληλα, η Ελλάδα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση διότι η Τουρκία, και όχι μόνο, αυτή θα βρει την ευκαιρία να δημιουργήσιε πολλά προβλήματα στην Ελλάδα και θα επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει την πάγια επεκτατική πολιτική της.
Εάν η τρέχουσα πολιτική δεν μπορεί να δώσει ευνοϊκή λύση για τον Ελληνικό λαό, τίθεται το ερώτημα:
Υπάρχει άλλη λύση;
Ριζική λύση δεν υπάρχει, αλλά όντως υπάρχουν κινήσεις που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τα χειρότερα, ιδίως να ενισχυθεί η τουριστική βιομηχανία μας, με πρώτη κίνηση την μείωση του ΦΠΑ.
Συγκεκριμένα, θα έπρεπε, εκτός από την βοήθεια των κυβερνήσεων των μεγάλων δυνάμεων, να ζητήσουμε ανοιχτά την βοήθεια των πολιτών σε Ευρώπη και Αμερική και Αυστραλία, οι οποίοι εύκολα και χωρίς βίζα μπορούν να έλθουν για διακοπές στην Ελλάδα αντί να πάνε αλλού, ως ενεργός υποστήριξη του φίλου Ελληνικού λαού.
Φυσικά αυτό το αίτημα πρέπει να διαφημισθεί άμεσα με τον κατάλληλο τρόπο και να ζητηθεί ανοικτά από τα εκατομμύρια των Ελλήνων της διασποράς να έλθουν αυτό το καλοκαίρι για διακοπές στην Ελλάδας ως στοιχειώδη πατριωτική πράξη.
Επίσης, να εξέλθει η Ελλάδα ως το φθινόπωρο από τη συνθήκη Σέγκεν, ώστε να καλέσουμε τους Ρώσους να έλθουν μαζικά για διακοπές στην Ελλάδα χωρίς βίζα.
Αν αυτό το σχέδιο οργανωθεί τις επόμενες εβδομάδες, θα εισρεύσουν στην χώρα 4-5 εκατομύρια τουρίστες περισσότεροι από τους αναμενόμενους και η χώρα και το δημόσιο ταμείο θα έχει πολλά νέα έσοδα.
Παράλληλα, θα πρέπει να περιορισθούν περισσότερο οι δημόσιες δαπάνες με ένα επιπλέον δραστικό μέτρο περικοπής στη μισθοδοσία των δημόσιων υπαλλήλων: Για τον μισθό άνω των 1.000 ευρώ να υπάρξει περικοπή 50%, χωρίς καμιά εξαίρεση κάποιας κατηγορίας δημόσιων λειτουργών, π.χ. βουλευτών και δικαστών...
Περαιτέρω, πρέπει να επισημανθούν οι δημόσιες υπηρεσίες με πλήθος αργομίσθων, των οποίων πολλές οργανικές θέσεις θα πρέπει να καταργηθούν και οι αργόμισθοι να απολυθούν.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονισθεί ότι ποτέ δεν θα υπάρξει πραγματική ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας αν οι μισθοί στο δημόσιο δεν είναι κατώτεροι από τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Ταυτόχρονα θα απαιτηθεί μια μερική σεισάχθεια στα χρέη προς τις τράπεζες των νοικοκυριών και η απαγόρευση της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας.

Είναι απόλυτη ανάγκη να αυξηθεί η ρευστότητα στην αγορά. Άρα πρέπει να προσελκυσθούν μεγάλα κεφάλαια καταθέσεων και να εκταμιευθεί κάθε διαθέσιμο κοινοτικό κονδύλιο.
Χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα και ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ρευστότητα στην αγορά.
Τα μέτρα αυτά και η όποια ευρωπαϊκή βοήθεια, θα εξασφαλίσουν χαμηλά spreads δανεισμού και θα επιτρέψουν να συρρικνώσουμε δραστικά το έλλειμα.
Αν αυτά δεν γίνουν και παράλληλα δεν σταματήσει κάθε διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε νοσοκομεία και φάρμακα, δημόσια έργα, προμήθειες, ΟΣΕ, ΕΡΤ, λαμόγια κλπ., η οικονομία θα καταρρεύσει.
Ακόμα χειρότερα: Οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι θα περιέλθουν σε λίγα ξένα κυρίως χέρια και η εκμετάλλευση των Ελλήνων από τα μεγάλα συμφέροντα θα φθάσει σε πρωτόγνωρα όρια.
Επειδή όμως ξέρουμε πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, αλλά και πώς φθάσαμε ως εδώ με τη στενή συνεργασία του πολιτικού συστήματος με τους διεθνείς και εγχώριους επιτήδειους, πιθανολογούμε ότι το Δημόσιο θα οδηγηθεί προς το ΔΝΤ για να γλυτώσει τη στάση πληρωμών (dephault) και την αδυναμία καταβολής μκσθών και συντάξεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια: