ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

30/8/2007

Η τραγωδία των πυρκαγιών της Πελοποννήσου επισκίασε κάθε συζήτηση για την εξωτερική πολιτική και τις σχετικές απόψεις των κομμάτων ενόψει των εκλογών.

Ως τώρα οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν δείξει διάθεση αλλαγής νοοτροπίας, η οποία συνίσταται στον εξευμενισμό της Τουρκίας, στην διολίσθηση σε σχέση με τα συμφέροντα των Σκοπίων και στην αδράνεια σχετικά με το Κυπριακό.

Εφόσον κανείς άλλος δεν μιλά σήμερα για στόχους εξωτερικής πολιτικής, ας μιλήσουμε εδώ και τώρα.

Η Ελλάδα είναι φύσει και θέσει μεγάλη περιφερειακή δύναμη της νοτιο-ανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου, κυρίαρχη στο Αιγαίο Πέλαγος και ανώτερη δύναμη από όλες τις προς βορρά συνορεύουσες χώρες. Το Ελληνικό έθνος διαθετει σχεδόν το 1/5 του παγκόσμιου εμπορικού στόλου και η δύναμη πυρός των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

Υπ' αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί η πολιτική του αδύναμου και υποχωρητικού γείτονα, που επιδεικνύουμε απέναντι στην Τουρκία.

Τα χωρικά ύδατα της Ελλάδος πρέπει να αυξηθούν στα 12 ναυτικά μίλια, όπως και ο εναέριος χώρος. Το εύρος των χωρικών υδάτων πρέπει να μετράται από ευθείες γραμμές βάσεως και όχι από κάθε σημείο των ακτών, όπως ατυχώς γίνεται σήμερα. Η Τουρκική απειλή για πόλεμο σε περίπτωση επεκτάσεως των χωρικών υδάτων της Ελλάδος μπορεί εύκολα να υπερ-καμφθεί. Πρώτα θα πρέπει η μέτρηση να γίνεται σε όλες τις περιοχές από ευθείες γραμμές.
Αμέσως μετά θα πρέπει να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα σε 12 ν.μ. παντού πλην του Αιγαίου, όπου θα επιφυλαχθούμε για μικρό διάστημα για διαβουλεύσεις με κάθε ενδιαφερόμενο.
Παράλληλα θα καθορισθούν τα όρια της Συνορεύουσας Ζώνης των 24 ν.μ. και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των 200 ν.μ. σε όλες τις θάλασσες.

Με τις ενέργειες αυτές, που δεν κοστίζουν τίποτα και οι οποίες δεν εμπερικλείουν κινδύνους, διπλασιάζεται η έκταση της επικράτειας, δεκαπλασιάζεται η γεωστρατηγική σημασία της χώρας και αποκτώνται μεγάλα οικονομικά πλεονεκτήματα για τον Ελληνικό λαό.

Η στάση μας απέναντι στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή της προοπτική πρέπει να διέρχεται από την προϋπόθεση της συμμορφώσεως της Τουρκίας στις Ελληνικές επιδιώξεις και στην ανάκληση της απειλής πολέμου, πάντα με την προοπτική ενός μελλοντικού δημοψηφίσματος για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Ως προς τους πλαστογράφους των Σκοπίων αποκλείεται κάθε σκέψη για την είσοδο της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ με το νέο έτος αν προηγουμένως δεν έχει βρεθεί κοινά αποδεκτή ονομασία
Με αυτόν τον τρόπο οι Σκοπιανοί θα αναγκαστούν να συμβιβασθούν. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όλα τα κόμματα πρέπει να δεσμευθούν σε αυτήν την θέση πριν τις εκλογές. Σημειώνω ότι όλος ο νότος της Δημοκρατίας των Σκοπίων κατοικείται από Βλάχους με Ελληνική εθνική συνείδηση, τους οποίους έχει ξεχάσει η Ελλάδα. Η παράλειψη αυτή πρέπει να τελειώσει το συντομότερο.

Αν και η μόνη ηθική λύση του Κυπριακού θα ήταν η ένωση με την Ελλάδα, οι πολιτικές δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί κατά τα τελευταία 30 χρόνια επιτρέπουν μία λύση, ένα κράτος στην Κύπρο χωρίς καθόλου Τουρκικά στρατεύματα και έναν "λαό" με Ελληνο-Κυπριακή πλειονότητα και προστατευόμενη αλλά όχι κυρίαρχη Τουρκο-Κυπριακή μειονότητα και χωρίς Βρετανικές βάσεις, οι οποίες μετά από κάποια χρόνια θα πρέπει να περιέλθουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ την Βόρειο Ήπειρο, μια καθαρά Ελληνική περιοχή, που έχει δοθεί σε άλλο κράτος. Αυτό όμως δεν αποκλείει την υποχρέωση των Ελλήνων να διατηρήσουν Ελληνικό τον χαρακτήρα της Βορείου Ηπείρου και να μεριμνήσουν για την ευημερία, την ανάπτυξη και την αύξηση του πληθυσμού της. Κάτι τέτοιο θα συντελούσε στην στενότερη σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδος και Αλβανίας.

Αν το 1999 η Ρωσία είχε την σημερινή της δύναμη, ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ θα είχε αποφευχθεί και σήμερα το Κοσσυφοπέδιο δεν θα ήταν πάλι σημείο κινδύνου για την περιοχή. Καμιά λύση δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Σερβίας, στην οποία ανήκει η περιοχή αυτή. Αλλιώς, αν επιβληθεί η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, θα ακολουθήσει το ψευδο-κράτος στην κατεχόμενη Κύπρο και μια σειρά από άλλες ανεξαρτητοποιήσεις και αυτονομίες, που θα πυροδοτήσουν πολέμους σε όλην Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους. Οι αλβανόφωνοι του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να συμφωνήσουν με τους Σέρβους. Άλλη λογική λύση δεν υπάρχει, αν ενδιαφερόμαστε για την παγκόσμια ειρήνη, γιατί αυτονομιστικές δυνάμεις (διαμορφωμένες ή μη) υπάρχουν παντού, π.χ. στην Ισπανία, στη Κορσική, στην Β. Ιταλία, στην Σκωτία, στην Ρουμανία, στην Γεωργία, στην Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, το Πακιστάν, την Λ. Αμερική και σχεδόν παντού αλλού.-