13 Απρ 2010

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ!

Η συμφωνία της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μόνο προσωρινή ανακούφιση και παράταση της επιθανάτιας αγωνίας μπορεί να προσφέρει στην Ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Οι δανειακές ανάγκες του Δημοσίου για τα επόμενα έτη προβλέπονται κολλοσσιαίες, ενώ για την ίδια περίοδο προβλέπεται η σημαντική μείωση του ΑΕΠ της χώρας. Ταυτόχρονα ως μόνη "λύση" κατά το ΔΝΤ προβάλλει ο αποπληθωρισμός, ο οποίος θα αρχίσει από τους μισθούς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, με προοπτική μειώσεως των αμοιβών και του κόστους εργασίας κατά 30%...
Μέχρι τότε, μάς υπόσχονται νέα δάνεια με χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό των αγορών, αλλά πάντως πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο της ευρωζώνης! Αυτά τα δάνεια θα χρησιμοποιηθούν μόνο για την εξόφληση παλαιών δανείων, αλλά κανείς δεν εξηγεί πώς θα τα αποπληρώσουμε...
Εάν ο προϋπολογισμός του κράτους ήταν ισοσκελισμένος, η δανειοδότηση από χώρες της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. θα έδινε κάποια προοπτική μειώσεως του χρέους και μελλοντικής οικονομικής αναπτύξεως. Όμως, ο προϋπολογισμός του κράτους παραμένει ελαττωματικός και απλώς το έλλειμά του φέρεται να περιορίζεται κατά 40%.
Δυστυχώς, η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη ύφεση σε συνθήκες υψηλού πληθωρισμού αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση των προσδοκώμενων εσόδων του Δημοσίου, συνεπικουρούσης της σάπιας κρατικής μηχανής.
Κατά συνέπεια, ακόμα και αν η Ε.Ε. με ληστρικά επιτόκια δίκην εγκληματικής τοκογλυφικής συμμορίας και το Δ.Ν.Τ. με χαμηλά επιτόκια δανειοδοτήσουν την Ελλάδα το 2010 και το 2011, το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται με όλο και μεγαλύτερο ρυθμό σε σχέση με το ΑΕΠ, το οποίο θα συρρικνώνεται διαρκώς. Τούτο, με μαθηματική ακρίβεια, συνεπάγεται ότι κάποια στιγμή οι αγορές θα παύσουν να αγοράζουν Ελληνικά ομόλογα και η χώρα θα κηρύξει στάση πληρωμών.
Ερωτάται:Μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την επικίνδυνη εξέλιξη και με ποιες προϋποθέσεις;
Η απάντηση είναι "ίσως".
Ίσως να αποφύγουμε την μελλοντική χρεωκοπία:
1) Αν καταργήσουμε άμεσα την κατασπατάληση των πόρων σε άχρηστες υπηρεσίες και καρκινωματικούς οργανισμούς.
2) Αν μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων από υπηρεσίες που δεν αποδίδουν έργο για τους πολίτες, με την μέθοδο της καταργήσεως των οργανικων θέσεων. Υπάρχει μια στρατιά αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων και άλλων που συντηρούν την γραφειοκρατία που πνίγει την οικονομική δραστηριότητα.
3) Αν αντιγράψουμε και εφαρμόσουμε άμεσα τις πιο γρήγορες διαδικασίες άλλων χωρών που ευνοούν την επιχερηματικότητα και τις επενδύσεις, εξαφανίζοντας την γραφειοκρατία.
4) Αν ισοσκελίσουμε τον κρατικό προϋπολογισμό.
5) Αν αρχίσουμε - εντατικά - να αξιοποιούμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας για να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας.
6) Αν καταργήσουμε τα "τεκμήρια" και συγκροτηθεί μια ομάδα αδιάφθορων εφοριακών ελεγκτών του επιδεικνυόμενου πλούτου εντός (και εκτός χώρας), που θα οδηγήσει στην δικαισοσύνη τους φοροφυγάδες κατά το αμερικανικό πρότυπο.
7) Αν αποφασίσουμε άμεση και ριζική αλλαγή νοοτροπίας στην προβολή και εξυπηρέτηση του τουρισμού, ώστε να πολλαπλασιάσουμε τους επισκέπτες με οικονομική δυνατότητα. Δεν νοείται απεργία σε αρχαιολογικό χώρο και οι τουρίστες να μένουν απ' έξω...
8) Αν επισπεύσουμε κάθε επενδυτική πρόταση.
9) Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει με αυτή την ανώτατη εκπαίδευση, στην οποία έχουν εμφιλοχωρήσει στρατιές καθηγητικών μετριοτήτων, άθλια κυκλώματα και παρέες, πολιτικές παρατάξεις που λύνουν και δένουν κ.ο.κ. Μια λύση θα ήταν η επανάκριση και αξιολόγηση από διαπρεπείς ξένους επιστήμονες όλων των διδασκόντων στα Ελληνικά Α.Ε.Ι. και απόλυση των αναξίων.
10) Αν απαιτήσουμε και εισπράξουμε το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Η ηγεσία της χώρας δεν τολμά να τα ζητήσει για ευνόητους λόγους...
Αν αυτά τα μέτρα, ανάμεσα σε άλλα, υλοποιηθούν, είναι πιθανό ότι η δημιουργικότητα των Ελλήνων θα μπορέσει πάλι να ανθήσει και θα γλυτώσουμε τα χειρότερα, δηλαδή την πλήρη εκποίηση του εθνικού πλούτου και την γενικευμένη φτώχεια και κοινωνική αναταραχή.
Τι είναι πιθανότερο, να γίνουν αυτά και να σωθεί η χώρα ή να μη γίνουν και η χώρα να πτωχεύσει;
Ας απαντήσουμε με ένα ερώτημα: Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου θα έχει την ίδια μοίρα με τον Χαρίλαο Τρικούπη, που και αυτός επιχείρησε να αλλάξει τη χώρα, αλλά στο τέλος αναγκάσθηκε να αναφωνήσει το "δυστυχώς επτωχεύσαμε"; Αν γίνει αυτό, τότε ας ευχόμαστε ο διάδοχός του να μην είναι ένας Γουλιμής...