16 Ιαν 2009

ΑΝΑΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ

Τις τελευταίες ημέρες η Τουρκική προκλητικότητα απέναντι στην Ελλάδα έφθασε ξανά στα ύψη με σωρεία παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για συχνό φαινόμενο, το οποίο ακόμα συχνότερα αποσιωπάται από την ηγεσία της χώρας μας για να μην υπάρξουν επιπτώσεις στην λεγόμενη «Ελληνο-Τουρκική προσέγγιση».

Η Τουρκία ενεργεί βάσει μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού, ελεγχόμενου από την ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ο οποίος προωθείται υποχρεωτικά από όλες τις Τουρκικές κυβερνήσεις και αποσκοπεί στην άρση των γεωστρατηγικών απωλειών της Τουρκίας από την Συνθήκη της Λοζάνης και στο «μοίρασμα» του Αιγαίου.

Καμιά υποχωρητικότητα και κανένας κατευνασμός από Ελληνικής πλευράς δεν πρόκειται ποτέ - μα ποτέ - να ανακόψει το μακροχρόνιο Τουρκικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει και την απόκτηση οφέλους υπέρ της Τουρκίας από κάθε ενδεχόμενη διμερή διαπραγμάτευση ή συζήτηση, ειδικά μετά από «κρίσεις», τις οποίες μεθοδεύει ο «αναθεωρητής» γείτονας.

Είναι πλέον σαφές ότι η Ελληνική πλευρά ασχολείται μόνο με το πώς να κερδίζει χρόνο και να αποφεύγει τόσο τις «κρίσεις» και «οξύνσεις», όσο και τις συζητήσεις επί των Τουρκικών «διεκδικήσεων».

Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη, διότι ακολουθείται επί μακρόν χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι πραγματοποιούν συνεχώς χαμηλές υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα Ελληνικά νησιά ενώ καταγγέλλουν σε όλους τους τόνους την Ελλάδα για τις «χαμηλόφωνες» και διακριτικές έτσι κι αλλιώς διαμαρτυρίες της.

Ερωτάται τι πρέπει να γίνει, ποια είναι η δέουσα αντιμετώπιση από Ελληνικής πλευράς.

Φρονούμε ότι η δέουσα αντιμετώπιση του Τουρκικού αναθεωρητισμού πρέπει να περιλαμβάνει την διακήρυξη Ελληνικών διεκδικήσεων εις βάρος της Τουρκίας που να είναι περισσότερες από τις εκδηλωθείσες Τουρκικές αξιώσεις εις βάρος της Ελλάδος και άλλων συμπληρωματικών πολιτικών:

1) Αποκατάσταση της ισορροπίας που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης για την Ίμβρο και την Τένεδο. Δηλαδή, την απαίτηση να απομακρυνθούν όλοι οι Τούρκοι έποικοι από τα νησιά αυτά, να αποδοθούν οι Ελληνικές περιουσίες, να επιστρέψουν οι εκδιωχθέντες Έλληνες με τους απογόνους τους και να αναλάβουν οι ίδιοι την διοίκηση των δυο νησιών και την ένοπλη αστυνόμευσή τους.

2) Συνεχής καταγγελία και υπενθύμιση των διαδοχικών οργανωμένων Τουρκικών πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως. Διοργάνωση μεγάλων διεθνών συνεδρίων. Δυναμική διεκδίκηση των κλεμμένων περιουσιών.

3) Υπενθύμιση προς τους γείτονες ότι η κατάρρευση της Συνθήκης της Λοζάνης θα επιφέρει την αναβίωση της Συνθήκης των Σεβρών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλα τα σύνορα της Τουρκίας.

4) Διαρκής ανάμνηση, διακήρυξη και μελέτη της Γενοκτονίας των Ποντίων από τον Μουσταφά Κεμάλ. Οι ελεύθεροι Πόντιοι θα αποφασίσουν αν πρέπει να ζητήσουν την αυτονομία του Πόντου από την Τουρκία και τον καλύτερο τρόπο για να την προωθήσουν.

5) Για κάθε Τουρκική υπέρπτηση πάνω από οποιοδήποτε κατοικημένο Ελληνικό νησί, Ελληνική υπέρπτηση πάνω από Τουρκική κατοικημένη περιοχή σε αναλογία 1 προς 1.

6) Το κυριότερο: Μονομερής και σύμφωνος με το διεθνές δίκαιο καθορισμός ευθειών γραμμών βάσεως για την μέτρηση των χωρικών υδάτων σε όλες τις Ελληνικές θάλασσες και αναπροσαρμογή της αιγιαλίτιδας ζώνης βάσει αυτών. Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία έχει ευθείες γραμμές εδώ και πολλές δεκαετίες. Επέκταση των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου στα 12 μίλια σε όλες τις Ελληνικές θάλασσες πλην Αιγαίου, όπου θα υπάρξει επιφύλαξη δικαιώματος για το μέλλον. [Αρχιπελαγική διαρρύθμιση στο Ιόνιο με ένωση Επτανήσων με Δυτική Ελλάδα και στην ηπειρωτική Ελλάδα με τις Κυκλάδες και τις Σποράδες.] Διακανονισμός θαλάσσιων ζωνών και δικαιωμάτων σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας.

7) Επίλυση των ανεξήγητων μακρών καθυστερήσεων στην παραλαβή των νέων υποβρυχίων κλάσεως 214, των νέων επιθετικών ελικοπτέρων Απάτσι, των πυρομαχικών των νέων αρμάτων Λέοπαρντ κ.ο.κ. Η παραλαβή και ετοιμότητα αυτών των όπλων θα προκαλέσει Τουρκική διστακτικότητα για οποιαδήποτε «κρίση».

8) Αποτελεσματική συμπαράσταση της ομογένειας και πίεση στη νέα Αμερικανική ηγεσία να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις της. Το ΣΑΕ πρέπει να προωθεί τα συμφέροντα της Ελλάδος στο εξωτερικό και ειδικότερα στις ΗΠΑ και όχι το αντίθετο.

9) Ισορροπημένη αξιοποίηση των Ευρωπαίων συμμάχων μας και τρίτων δυνάμεων, όπως της Ρωσίας, χωρίς υπερεκτίμηση της Ρωσίας, όπως κάνουν ορισμένοι, οι οποίοι είτε ξεχνούν είτε αγνοούν ότι στη διεθνή πολιτική υπάρχουν μόνο συμφέροντα, διαρκή ή προσωρινά.

10) Σε όλες τις θέσεις - κλειδιά του Ελληνικού κράτους και σε όλα τα ανώτατα κλιμάκια των ενόπλων δυνάμεων πρέπει να προωθούνται αποκλειστικά με αξιοκρατικές διαδικασίες οι καλύτεροι και να είναι βέβαιο ότι δεν θα έχουν εξαρτήσεις καμιάς μορφής.

Τέτοιες ενέργειες, έστω και ως ψήγματα ή ως προκαταρκτικές δηλώσεις είναι βέβαιο ότι θα έχουν καταλυτική επίπτωση στους κακόβουλους και απεχθείς Τουρκικούς σχεδιασμούς, θα αναβαθμίσουν την Ελληνική θέση και στο τέλος θα φέρουν την κατάσταση σε ευνοϊκό σημείο για την Ελλάδα, όπως και για την ειρήνη και συνεργασία στην περιοχή μας.

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τις τελευταίες ημέρες η Τουρκική προκλητικότητα απέναντι στην Ελλάδα έφθασε ξανά στα ύψη με σωρεία παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για συχνό φαινόμενο, το οποίο ακόμα συχνότερα αποσιωπάται από την ηγεσία της χώρας μας για να μην υπάρξουν επιπτώσεις στην λεγόμενη «Ελληνο-Τουρκική προσέγγιση».

Η Τουρκία ενεργεί βάσει μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού, ελεγχόμενου από την ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ο οποίος προωθείται υποχρεωτικά από όλες τις Τουρκικές κυβερνήσεις και αποσκοπεί στην άρση των γεωστρατηγικών απωλειών της Τουρκίας από την Συνθήκη της Λοζάνης και στο «μοίρασμα» του Αιγαίου.

Καμιά υποχωρητικότητα και κανένας κατευνασμός από Ελληνικής πλευράς δεν πρόκειται ποτέ - μα ποτέ - να ανακόψει το μακροχρόνιο Τουρκικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει και την απόκτηση οφέλους υπέρ της Τουρκίας από κάθε ενδεχόμενη διμερή διαπραγμάτευση ή συζήτηση, ειδικά μετά από «κρίσεις», τις οποίες μεθοδεύει ο «αναθεωρητής» γείτονας.

Είναι πλέον σαφές ότι η Ελληνική πλευρά ασχολείται μόνο με το πώς να κερδίζει χρόνο και να αποφεύγει τόσο τις «κρίσεις» και «οξύνσεις», όσο και τις συζητήσεις επί των Τουρκικών «διεκδικήσεων».

Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη, διότι ακολουθείται επί μακρόν χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι πραγματοποιούν συνεχώς χαμηλές υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα Ελληνικά νησιά ενώ καταγγέλλουν σε όλους τους τόνους την Ελλάδα για τις «χαμηλόφωνες» και διακριτικές έτσι κι αλλιώς διαμαρτυρίες της.

Ερωτάται τι πρέπει να γίνει, ποια είναι η δέουσα αντιμετώπιση από Ελληνικής πλευράς.

Φρονούμε ότι η δέουσα αντιμετώπιση του Τουρκικού αναθεωρητισμού πρέπει να περιλαμβάνει την διακήρυξη Ελληνικών διεκδικήσεων εις βάρος της Τουρκίας που να είναι περισσότερες από τις εκδηλωθείσες Τουρκικές αξιώσεις εις βάρος της Ελλάδος και άλλων συμπληρωματικών πολιτικών:

1) Αποκατάσταση της ισορροπίας που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης για την Ίμβρο και την Τένεδο. Δηλαδή, την απαίτηση να απομακρυνθούν όλοι οι Τούρκοι έποικοι από τα νησιά αυτά, να αποδοθούν οι Ελληνικές περιουσίες, να επιτρέψουν οι εκδιωχθέντες Έλληνες με τους απογόνους τους και να αναλάβουν οι ίδιοι την διοίκηση των δυο νησιών και την ένοπλη αστυνόμευσή τους.

2) Συνεχής καταγγελία και υπενθύμιση των διαδοχικών οργανωμένων Τουρκικών πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως. Διοργάνωση μεγάλων διεθνών συνεδρίων. Δυναμική διεκδίκηση των κλεμμένων περιουσιών.

3) Υπενθύμιση προς τους γείτονες ότι η κατάρρευση της Συνθήκης της Λοζάνης θα επιφέρει την αναβίωση της Συνθήκης των Σεβρών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλα τα σύνορα της Τουρκίας.

4) Διαρκής ανάμνηση, διακήρυξη και μελέτη της Γενοκτονίας των Ποντίων από τον Μουσταφά Κεμάλ. Οι ελεύθεροι Πόντιοι θα αποφασίσουν αν πρέπει να ζητήσουν την αυτονομία του Πόντου από την Τουρκία και τον καλύτερο τρόπο για να την προωθήσουν.

5) Για κάθε Τουρκική υπέρπτηση πάνω από οποιοδήποτε κατοικημένο Ελληνικό νησί, Ελληνική υπέρπτηση πάνω από Τουρκική κατοικημένη περιοχή σε αναλογία 1 προς 1.

6) Το κυριότερο: Μονομερής και σύμφωνος με το διεθνές δίκαιο καθορισμός ευθειών γραμμών βάσεως για την μέτρηση των χωρικών υδάτων σε όλες τις Ελληνικές θάλασσες και αναπροσαρμογή της αιγιαλίτιδας ζώνης βάσει αυτών. Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία έχει ευθείες γραμμές εδώ και πολλές δεκαετίες. Επέκταση των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου στα 12 μίλια σε όλες τις Ελληνικές θάλασσες πλην Αιγαίου, όπου θα υπάρξει επιφύλαξη δικαιώματος για το μέλλον. [Αρχιπελαγική διαρρύθμιση στο Ιόνιο με ένωση Επτανήσων με Δυτική Ελλάδα και στην ηπειρωτική Ελλάδα με τις Κυκλάδες και τις Σποράδες.] Διακανονισμός θαλάσσιων ζωνών και δικαιωμάτων σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας.

7) Επίλυση των ανεξήγητων μακρών καθυστερήσεων στην παραλαβή των νέων υποβρυχίων κλάσεως 214, των νέων επιθετικών ελικοπτέρων Απάτσι, των πυρομαχικών των νέων αρμάτων Λέοπαρντ κ.ο.κ. Η παραλαβή και ετοιμότητα αυτών των όπλων θα προκαλέσει Τουρκική διστακτικότητα για οποιαδήποτε «κρίση».

8) Αποτελεσματική συμπαράσταση της ομογένειας και πίεση στη νέα Αμερικανική ηγεσία να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις της. Το ΣΑΕ πρέπει να προωθεί τα συμφέροντα της Ελλάδος στο εξωτερικό και ειδικότερα στις ΗΠΑ και όχι το αντίθετο.

9) Ισορροπημένη αξιοποίηση των Ευρωπαίων συμμάχων μας και τρίτων δυνάμεων, όπως της Ρωσίας, χωρίς υπερεκτίμηση της Ρωσίας, όπως κάνουν ορισμένοι, οι οποίοι είτε ξεχνούν είτε αγνοούν ότι στη διεθνή πολιτική υπάρχουν μόνο συμφέροντα, διαρκή ή προσωρινά.

10) Σε όλες τις θέσεις - κλειδιά του Ελληνικού κράτους και σε όλα τα ανώτατα κλιμάκια των ενόπλων δυνάμεων πρέπει να προωθούνται αποκλειστικά με αξιοκρατικές διαδικασίες οι καλύτεροι και να είναι βέβαιο ότι δεν θα έχουν εξαρτήσεις καμιάς μορφής.

Τέτοιες ενέργειες, έστω και ως ψήγματα ή ως προκαταρκτικές δηλώσεις είναι βέβαιο ότι θα έχουν καταλυτική επίπτωση στους κακόβουλους και απεχθείς Τουρκικούς σχεδιασμούς, θα αναβαθμίσουν την Ελληνική θέση και στο τέλος θα φέρουν την κατάσταση σε ευνοϊκό σημείο για την Ελλάδα, όπως και για την ειρήνη και συνεργασία στην περιοχή μας.